सोमवार, १० जानेवारी, २०११

एका लग्नाची गोष्ट

प्रितिचा सन्देश नभाचा,
पाऊस आतुर येई म्रुगाचा,
मातीहि लाजेत नहाते,
आसमंत गंधाळून जाते

वारयावर ही गोष्ट पसरली,
मोरपिसे तालात थिरकली,
मंडूक बेसुर , तरि गायली,
शालु लेउन तरुवर नटली

आंतरपाठ धराया वीजा धावल्या,
टपोर गारांच्या अक्षता बनविल्या,
सजविला मंडप इंद्रधनुने,
प्रसन्न झाले पाहुने-वाहुने

भरुन आले मग आईला,
अश्रुंचा तर पूरच आला,
गिळून अश्रु खारट झाला,
भरती आली पित्रु-प्रेमाला

क्षितीजावर नभ झुकलेला,
मिलनास आतुर झाहला,
समर्पिले मातीने स्वतःला,
ऋतूही मग बद्लून गेला

-अंकुश

४ टिप्पण्या:

माधुरी

 परवा चक्क स्वप्नात माधुरी आली,  गोड लाजत हसत “साजन”च म्हणाली  पहाटेचं स्वप्न, मन शहारून गेलं खसखसून साबणाने, अंग धुवून काढलं नविन शर्टची घड...