शनिवार, १० फेब्रुवारी, २०२४

संयम पुन्हा साधू दे...

 

मला ना अताशा तुझा,

कंटाळा यायला लागलाय 

खेळणं बनून हातचं,

जीव नकोसा झालाय 


चुका करतोस तू आणि,

दूषणं मला मिळतात 

व्यसनांच्या क्रमवारीत सध्या,

पहिलं स्थान मला देतात 


रोज सकाळी उठून,

माझ्यात डोकं खुपसतोस 

हरी नाम सोडून,

Siri नाम घेतोस 


कशाला हव्यात सारख्या,

चौकश्या जगाच्या 

अंतरंगात  बघ किती,

बदललंय स्वतःच्या 


काढू नको बाहेर मला 

प्रत्येक क्षण टिपायला 

काजळाच्या डब्या आहेत ना,

टिपून आठवणीत साठवायला 


मी म्हणजे साधन आहे,

साध्य मात्र अजिबात नाही 

जाणीव करून देणे माझे काम,

मी म्हणजे ' जाणिवा '  नाही 


होऊ दे रे मला drain,

रितं रितं बरं वाटतं

तू हि हो की मोकळा,

बघ कसं शांत वाटतं 


बघ राहून माझ्याशिवाय,

एक दिवस मलाही राहू दे 

कुठं चुकलं शोधू दोघेही,

संयम पुन्हा साधू दे 


-अंकुश 

1 टिप्पणी:

माधुरी

 परवा चक्क स्वप्नात माधुरी आली,  गोड लाजत हसत “साजन”च म्हणाली  पहाटेचं स्वप्न, मन शहारून गेलं खसखसून साबणाने, अंग धुवून काढलं नविन शर्टची घड...