गुरुवार, २ मार्च, २०२३

तेच तेच परत परत ...

 

अजून एक गिरकी घेतली, स्वतःभोवती वसुधेने

आला दिवस तसाच गेला, घडले नित्य नेमाने 


आयुष्य साला अगदी, copy-paste  झालंय

आजचे, उद्याचे, सगळे अगदी same झालंय 


भाज्यांनीही आपापसात, वार वाटून घेतलेत 

तीच चव, तोच वास, सगळेच ओळखीचे झालेत 


कपड्यांची पण तीच तऱ्हा, नंबर येतो आलटून पालटून 

तेच नऊ दर वर्षी, नवरात्रीला ठरवून 


फिरायलाही तिथेच जातो, शनिवार -रविवार येता

तेच hotels, त्याच dishes, खायची वेळ होता 


तेच तेच कार्यक्रम बघतो, TV वर आणि  Mobile वर

आताशा तर हसू हि येत नाही, त्याच त्याच विनोदावर 


वेगळे काहीतरी करून, वाटते जमाना झाला 

आणि आम्ही नित्य म्हणतो, routine चा कंटाळा आला 


उत्सुकता आणि रसिकता, जशी आमची हरवली 

एकाच दिशेत प्रवास, जशी दिली कोणी किल्ली 


आमचाच रोबो झालाय, रोबो बनवताना 

चौकटीत अडकलोय, सोडून स्वछंदीपणा 


- अंकुश 



माधुरी

 परवा चक्क स्वप्नात माधुरी आली,  गोड लाजत हसत “साजन”च म्हणाली  पहाटेचं स्वप्न, मन शहारून गेलं खसखसून साबणाने, अंग धुवून काढलं नविन शर्टची घड...