शनिवार, १४ जानेवारी, २०१२

झाड


झाड

पानगळ नेहमीचीच , पानं मात्र वेगळी
एकाच फांद्यांवर खेळ्लेली , लेकरं ही सगळी

जाणारयांचे दु:ख करयाचे , की येणारयांचे स्वागत
समतोलाची ही कला कशी होते अवगत?

सोपे नसते असे , तटस्थ होउन रहाणे
भोवतलच्या वादळाकडे , मुके पणाने पहाणे

मातीच लागते तशी , अन तसंच लागते बीज
तेंव्हा कुठे घेता येते , कवे मधे वीज

नाही राहत मग मागे काही मग उन्मळूनही पड्ताना
जसे नसते राहत , सावली धरताना अन सरणावर चढताना
- अंकुश

1 टिप्पणी:

माधुरी

 परवा चक्क स्वप्नात माधुरी आली,  गोड लाजत हसत “साजन”च म्हणाली  पहाटेचं स्वप्न, मन शहारून गेलं खसखसून साबणाने, अंग धुवून काढलं नविन शर्टची घड...